Konuya nasıl başlasam bilemiyorum.. Hissiyatımı yansıtacak hiçbir kelime yok şuanda.. Dün hastalıktan başımı bile kaldıramıyordum ve şuan oldukça iyiyim. Küçük ağrılarım olsa da bunlar beni yıldırabilecek şeyler değil. Bir anda fenalaşmamdan dolayı günün yarısını hastanede geçirdim ve en ağrıma giden şey ise ne fiziki durumum ne de psikolojik bunalımımdı.. En ağrıma giden şey 9.9.17 tarihinde sözlendiğim Kübram’ın yüzüne başımı kaldırıp bakamamaktı.. Evet, en ağrıma giden durum buydu. Etrafımda fır döndü gibi koşuşturan, ateşimin çıkmaması için sürekli müdahale eden, defalarca kusmama rağmen bir an bile bundan iğrenmeyen Kübram..
Başımı kaldırıp yüzüne bakamayacak kadar halim olmamasından ötürü mahcubiyetim var sana, rahatsızlığım verdiği ani tepkilerime ses etmediğin için teşekkürlerim borçtur sana. Hastalıkta sağlıkta kelimesinin anlamı buymuş, bunu öğrendim. Sevince böyle oluyormuş, bunu öğrendim.
Seni seviyorum…
Biraz geçmişe dönerek başlayacağım bu denememe, lise hayatıma..
Lise 2 veya 3, pek hatırlamıyorum. Ailevi ve maddi olarak bir takım zorluğun içindeyiz, annem sabahları kahvaltı hazırlasa da kalkıp yemezdim, hala aynıdır, hala erken saatlerde kahvaltı yapamam. Bunun yerine okula gelip okuldaki sıcak poğaçalardan (poğaçalar sıcak olunca çok güzel gidiyordu mideye) en az 2 en fazla da 3 tane yer karnımı doyururdum. Karnımın doyduğunu bilmeme rağmen genellikle 2. derse girdiğimizde (kahvaltıdan ortalama 1 saat sonra) midemde bir guruldama meydana gelirdi. Siz deyin mide gurultusu ve ben diyeyim Gök Tanrı savaşı.. Öyle bir gürültü geliyor midemden ve ben de bundan oldukça çekiniyorum. Ben bu durumdan çekindikçe stres basıyor bu sefer de koltuk altlarım terlemeye başlıyor, sol koltuk altım sağ koltuk altıma göre daha fazla terler benim, ter bezlerimdeki anormallikten ötürü bir durum. Yani karnım tok olmasına rağmen midemde bir gurultu, ardından stresle gelen terleme olayı kısır döngü olarak birbirini takip ediyor. Bu durumu çözmek için yediğim poğaça sayısını yükseltmeyi denedim, poğaça yerine tost yemeyi denedim hatta ve hatta evde kahvaltı yapmayı bile denedim ama tek başıma çözemedim. Bu stresi 1 ay kadar yaşadım, stresimin sebebi de acaba karnımın gurultusunu başkası duyuyor mu, duyuyorsa aç olduğumu falan düşünmesinler diye… Neyse sonunda aklı başa devşirdim ve hastaneye gittim, anlattım doktora durumu, adam oldukça sakin ve önemsizmiş gibi dedi ki “gastrit var”. Gastrit? Bu mudur yani, benim onca stresimin tek sebebi gastrit mi? 2 ilaç yazdı birisini kullandım bir süre ardından onu da bıraktım, diğer ilaç zaten bulantı ilacıydı gerek yoktu kullanmaya. Neyse gel zaman git zaman derken ben bu durumdan çekinmemeye başladım, ben çekinmemeye başladığımda midemdeki gürültü azaldı, o an fark ettim ki benim olayım stresmiş, bunu anladığım anda tedaviyi de bulmuş oldum.
Lise zamanlarımda henüz karakterim yeni yeni otururken bu gibi bir durum yaşadım. Ardından üniversite hayatına geçtiğimde işim gereği sabah erken kalkıp Küçükbakkalköy’den Mecidiyeköy’e gidiyordum, ofis katımız 8. kattaydı ve asansör çoğu zaman dolu olduğu için o katları birbir çıkmam gerekiyordu. Bunun sonucunda ise deli gibi terlemiş oluyordum, bu durum ister istemez can sıkıcı oluyordu, herhangi bir çanta taşımadığımdan dolayı deodorant da taşıyamıyordum yanımda. O yüzden ofise girmeden önce 5 dakika soluklanır ve terimin kurumasını beklerdim. Yine aynı bu şekilde bir gün terimi kuruttum ve masamın başına geçtim, ardından çok sevdiğim kişiler arasında yer alan Burak abi geldi ofise ama nasıl geldi görmelisiniz, mavi gömlek giymiş ve gömlek tabiri caizse sırtına yapışmış. Gömleğin önü bile ıslaktı, “abi” dedim, “su falan mı döküldü üstüne”, “yok lan ben çok terliyorum” dedi. O an anladım insani kusurlardan çekinilmemesi gerektiğini. İnsan vücudu bu, aşırı yüklenirsen elbet ki terler ve oldukça normal bir durumdur. Terlemek ayıp değil, çok fazla terlemek de ayıp değil hatta cımcılık olmakta ayıp değil, bu gibi durumlarda rahat olun, çok terliyorsanız kendinize iş yerinizde veya aracınızda bir deodorant ayarlayın, teriniz kurumadan bolca sıkın vücudunuza uygun bir yerde, terden ötürü gömleğiniz ıslanmış ama tişörtünüzde tuz lekesi olmuş çekinmeyin. Bunlar insani kusurlardır, herkeste olabilir ve yadırganamaz. Yadırgayan insanlar varsa da doğrusunu gösterin ki böyle bir ayıp yapmasınlar..
Çok uzun zamandır istediğim ve 1 kişi hariç kimseyle paylaşmadığım bir plan, güzel ve uzun bir gezi. Nihayet gitme kararımı aldım, Pazar günü sabah 8 civarında evden motorum ve çadırımla çıkış yaparak aşağıdaki haritada işaretlediğim yerleri görmeyi planlıyorum.
Güzergahım şu şekilde:
Yukarıdaki güzergaha göre ilk durağım Bodrum olacak, Salihli’den Bodrum’a gitmek yaklaşık 4-5 saat belki de ortalama hızıma bağlı olarak 6 saat olacağı için ilk molamı Kuşadası’nda vermeyi planlıyorum. Kuşadası’nda öğlen kahvemi içtikten sonra bir şeyler de atıştırıp Didim’e doğru yola çıkacağım. O anki yorgunluk durumum ya da ruh halime bağlı olarak Didim’de mola verebilirim ya da doğrudan Bodrum’a geçebilirim. Bodrum’a geldiğimde ise Bodrum’da bulunan 5 kamp alanından bana en uygun olanına yerleşip ilk günümü orada geçireceğim. Tabii ki konaklamadan önce Bodrum’un ne kadar gezilecek yeri varsa oraları gezeceğim, ardından ise illa ki hafif bir yorgunluk çökecek ve tahminen saatler 11’e doğru yaklaşacak. Bu saatlerde çadırımı kurabileceğim yere gidip telefondan biraz dizi izleyip yatacağım. Tahminime göre doğanın muhteşemliğinden ötürü saat 7 civarında vuran ilk ışıklarla uyanacağım. Bu uyanıştan sonra büyük ihtimalle yolumu Marmaris’e doğrultacağım ve yine büyük ihtimal kahvaltımı Marmaris’te yaparım. Marmaris’in de gezilecek yerlerini gezdikten sonra ver elini Dalyan…
Dalyan’da ilk ziyaret edeceğim nokta 2800 yıllık bir tarihe sahip olan Kaunos Antik Kenti olacak.
Yukarıdaki fotoğraf bahsettiğim yer olan Kaunos Antik Kenti’ne ait. Burada bol bol fotoğraf çekileceğim, video da çekebilirim belki. Kaunos’un alttaki yerlerinin de çoğuna gitmeyi planlıyorum.
Kaunos ziyaretinden sonra güzergahımın sonraki durağı olan Dalaman’a geçiş yapacağım.
Ardından ise yine tarih kokan bir yer olan Telmessos’a gitmeyi planlıyorum.
Geceyi Dalaman’da geçirmeyi planlıyorum bu arada, 2. gecemin konaklama yeri Dalaman olacak gibi ama elbette o anki ruh halime bağlı değişkenlik gösterebilir. Dalaman’dan sonra sırada hayatım boyunca en çok gitmek istediğim yerlerden birisi olan Ölüdeniz!
Fethiye tarafında gezilebilecek çok fazla tarihi alan var, hangisinin fotoğrafını eklesem bilemiyorum, orada olduğumu düşünmek bile pekala bir heyecan patlaması yaşatıyor minnak kalbimde.. Fethiye’de ilk gideceğim yer yine tarihi alanlar olacak, bu alanların en başında ise Kayaköy geliyor.
Kayaköy
Kayaköy gezisi ardından ise Fethiye Kral Mezarları’na gitmeyi düşünüyorum.
Kral Mezarları yukarıdaki fotoğrafta gördüğünüz yer. Ne muazzam!
Ardından diğer durağım olan Kaş’a doğru ilerlerken Pınara Antik Kenti ve Tlos Antik Kenti’ni ziyaret edecek gibiyim. Bu arada saatin kaç olduğuna bağlı olarak konaklamamı Fethiye’de ya da Kaş’ta yapabilirim, bu konuda net bir durum söz konusu değil şuanlık.
Yukarıdaki fotoğrafın bulunduğu yer Kaş’taymış, bu alanı görmezsem gezimi tamamlamış sayılmam. O yüzden Kaş’ta uğrayacağım ilk yerlerden birisi yukarıdaki fotoğrafın çekildi yer…
Gezimin sondan 2. durağı ise Antalya merkez. Antalya’da gezilecek onlarca yer var, buraları gezdikten sonra Antalya’da konaklamayı planlamıyorum, yönümü eve çevirip yolumun üstünde olan Denizli’de bulunan Pamukkale travertenlerine gideceğim. Bu kadar yakınımda olmasına rağmen hala görmediğim bir yer travertenler.
Pamukkale travertenleri de ziyaret ettikten sonra eve 150km’lik bir mesafem kalıyor. Bu mesafeyi katettikten sonra benim de herkese anlatabileceğim güzel bir tatil öyküm olacak, elbette sağ salim gelmek nasip olursa.
*Ek not, yazının başında ve Twitter’da Pazar sabah 8 olarak plan yapmıştım fakat Cumartesi akşam sözüm olduğunu ve misafirlerimizin olacağını düşünürsek bu plan Pazartesi sabah 8’ine kalabilir. Ne de olsa benim için gelen misafirleri Pazar günü bırakıp da bir yerlere gezmeye gidemem. Elbet ki bahsettiğim kişi kuzenim Burak, yoksa diğerleri hep geri döner. O sıkıntı yapmayacak olursa Pazar sabahı, gönül koyacak gibi olursa ise Pazartesi sabahı bu geziye çıkmayı planlıyorum. Oldukça kısıtlı bir bütçe ile oldukça eğlenceli bir tur yapmayı planlıyorum, büyük ihtimal maddi olarak rahat etmesem de gezdiğim yerlerin her birine değecek anılar biriktireceğim. Bu gezi sonunda ise mutluluğun para değil benzinden ibaret olduğunu kanıtlayabilirim gibi geliyor. Ne de olsa benim için önemli olan güzel yemekler yemek değil güzel anılar biriktirmek. Belki bazı yerlerde kuru ekmeğe talim ederim ama adım gibi eminim ki muhteşem bir anı olacak benim için. Belki ileride çocuklarıma bile anlatabilecek olduğum… Düşünsenize, babamın yaşına geldiğimde Türkiye’nin her yerini gezmiş birisi olabilirim, herkese gidilebilecek yer tavsiyesi sunuyor olabilirim, bu benim için bir özelliktir, bu gezi ise yaşımın en uygun olduğu zamanda yapmam gereken bir hareket..
